Mahşer ateşi mi bu bahtsız başımda yanan
Canını gidip de gelmeyen, canansız kalan
Evladı hayalinin boynunu bükük bırakan
Oğullarımın biricik anası yüreğimden kopan
Mahşerin sönmez ateşi içimde yanıyor
Yarap yaram çok büyük, kalbim kanıyor
Göz pınarım açıldı, dinmez yaşlar akıyor
Gönül evim yıkıldı, canan kapımdan çıkıyor
Akıla gelir miydi ölümle biten bu acı
Sen varlığımda, yokluğumda başımın tacı
Hep seni arayacağım, dinmez içimdeki sancı
Bir gün seninle buluşacağım, bu kalbimin inancı
* 2 Kasım 2007. Çok sevdiğim, değerli arkadaşım Mustafa Teldemir, hanımının ölümünde, mezarlıkta yanımda ağlarken; o, elemini, kederini, üzüntüsünü, göz yaşlarıyla yoğururken, çok duygulandım. Bu şiiri yazarak onun ızdırabına tercüman oldum.
