Arım benim, balım benim, biricik hanımım
Sensiz yaşamam mümkün mü, yanıyor canım
Sön, geliver evimizin gülü çiçeği karım
Sen gideli kafesteki kuşumuz ötmez oldu
Sensiz yapamadım gözlerim yaşlarla doldu
Gel evimizin meleği, olayım kulun kölen
Duyduklarına inanma yalandır söylenen
Bağrımda yanıyor ateş, gözlerimde yaş
Küsme, bağışla, giriver kalbime yavaş yavaş
Bu yalan dünyamızda kaldı bir avuç ömür
Dön gel evimizin biricik meleği, beni güldür.
* Sanatçı Funda Arar'ın okuduğu "Ne Zor oldu (Dön Gel)" şarkısını dinledim. Ondan esinlenerek bir erkeğin hanımına çağrı yaparak yalvarışını dile getirdim.
